Dit is Lam. Hij is Vietnamees maar is in Nederland geboren en opgegroeid. Toen er na de Vietnamoorlog veel Vietnamezen verhuisden naar andere landen, zoals Amerika en Frankrijk, zijn Lam’s ouders als tieners in Nederland terecht gekomen. Daar leerden ze elkaar op latere leeftijd kennen. Lam is trots op zijn Vietnamese achtergrond, maar dit is niet altijd zo geweest. Hij vertelt aan ons zijn verhaal.
Lam legt uit dat de Vietnamezen een weerbaar volk zijn. Het land is lange tijd bezet geweest, maar de Vietnamese bevolking heeft altijd manieren gevonden om het beste van een slechte situatie te maken, ook door middel van voedsel. Zo hebben zij bijvoorbeeld de gerechten van de bezetters aangepast naar hun eigen keuken. Een duidelijk voorbeeld hiervan is de banh mi. Bij dit gerecht hebben de Vietnamezen hun eigen versie gemaakt van de Franse baguette. Op deze manier hebben de Vietnamezen ondanks de onderdrukking hun eigen identiteit weten te behouden.
"Door middel van voedsel hebben de Vietnamezen ondanks de onderdrukking hun eigen identiteit weten te behouden."
De Vietnamese keuken is een belangrijk onderdeel van de cultuur. Het gezegde “liefde gaat door de maag” is erg van toepassing in Vietnam. Voedsel en liefde is namelijk sterk met elkaar verbonden in de Vietnamese cultuur, legt Lam uit. Dit komt bijvoorbeeld tot uiting in de eerste vraag die zijn moeder altijd stelt als ze Lam ziet: ‘’con ăn cơm chưa‘’(heb je al gegeten)? Hiermee bedoelt ze niet alleen letterlijk of hij al gegeten heeft. Er zit nog een veel diepere laag onder, vertelt Lam. Ze vraagt hier indirect ook hoe het met hem gaat en of hij goed voor zichzelf zorgt. Dit zul je in veel Vietnamese huishoudens terugzien en of -horen, “eten is een echte love language,” zegt Lam. Daarnaast wordt er in de Vietnamese keuken veel gebruik gemaakt van bijgerechten die liefdevol met elkaar gedeeld worden. Tijdens de maaltijd moet je vooral blijven eten, legt Lam lachend uit. “Je mag niet niet eten en al helemaal niet met lege maag de deur uit. Dit kan op anderen pusherig overkomen, maar dit is juist een teken dat iemand om je geeft”.
Thuis werd Lam ook opgevoed met de Vietnamese normen en waarden. Deze waren anders dan die hij buitenshuis leerde en dit maakte dat hij zich in zijn jongere jaren vaak onbegrepen voelde. Zo spreek je in de Vietnamese cultuur uit respect iedereen aan met u, maar kreeg hij van Nederlanders de reactie ‘zo oud ben ik nou ook weer niet’. Ook het Vietnamese eten was vreemd voor Nederlanders. Als hij zijn lunch van thuis meenam naar school, ruikend naar vissaus, knoflook en peper, werd er soms gek opgekeken.
"Het gezegde 'liefde gaat door de maag' is erg van toepassing in Vietnam."
Daarnaast legt Lam uit dat er vaak schaamte heerst onder Aziaten. De Aziatische cultuur wordt vaak niet begrepen of belachelijk gemaakt in niet-Aziatische culturen. Het lied Hanky Panky Shanghai in Nederland is daar een goed voorbeeld van. Maar Lam merkt dat hij de Vietnamese cultuur juist de laatste jaren volledig heeft omhelst. Hij is er nu gepassioneerd over en vertelt graag over zijn achtergrond. Hij houdt van zowel de Nederlandse directheid, als het Vietnamese eten en de familiewaardes. Sindsdien heeft eten ook bij hem een dubbele lading gekregen. Tegenwoordig kijkt hij daarom vaker mee bij zijn moeder in de keuken. “Samen koken met haar geeft nu een ander gevoel”, legt Lam uit. Hij kookt ook graag zelf en deelde met ons één van zijn favoriete gerechten: Pho Ga!
Комментарии