Riza komt uit Manilla, de hoofdstad van de Filipijnen. Na de hele wereld gezien te hebben voor haar werk op de Holland-Amerika Lijn, is zij 25 jaar geleden voor de liefde naar Nederland gekomen. Zij heeft echter de Filipijnse keuken niet achter zich gelaten.
Riza vertelt dat de Filipijnse keuken veel invloeden heeft vanuit allerlei nationaliteiten. Door de rijke geschiedenis die het land kent is het eten in de Filipijnen een ware mengelmoes met invloeden uit vele landen. “De Chinezen hebben bijvoorbeeld de noodles, loempia’s en rijst meegenomen en de Filipijnen geleerd om rijst te verbouwen. De curry’s en kruiden kennen we vanuit India en doordat de Filipijnen lang een kolonie van Spanje is geweest wordt er ook veel Spaans gegeten, zoals Paella.”
Anders dan in andere Aziatische landen, wordt er in de Filipijnen niet overal pittig gegeten. “Kruiden zijn wel heel belangrijk. En natuurlijk de basis; uien en knoflook!”. Riza meet haar ingrediënten nooit precies af. Ze doet alles op gevoel. Dit gevoel voor smaak heeft ze meegekregen van haar moeder. Omdat ze de oudste was in de familie voelde ze zich verantwoordelijk om te kunnen koken. Kookles kreeg ze niet echt, maar door veel te kijken naar de kookkunsten van haar moeder leerde ze het vanzelf.
“Kruiden zijn wel heel belangrijk. En natuurlijk de basis; uien en knoflook!”
Eten betekent voor de Filipijnen vooral ‘gezelligheid en gastvrijheid’, legt Riza uit. Als er mensen op bezoek komen, dan gaan we meteen naar de keuken in plaats van naar de woonkamer, zoals in Nederland. Daarnaast is het heel normaal om tijdens het eten spontaan, zonder afspraak, langs te komen. Iedereen is altijd welkom om mee te eten.” Overigens is het niet lastig om in de Filipijnen tijdens het eten te komen, want in plaats van de Nederlandse drie-keer-per-dag-eten, wordt er daar minimaal acht keer per dag iets geserveerd.
"Iedereen is altijd welkom om mee te eten.”
De Nederlandse eetcultuur vindt Riza maar saai. Haar eerste Nederlandse maaltijd was de bekende aardappels-vlees-groente, die stipt om 5 uur werd gegeten. “De laatste jaren is het aanbod in de supermarkt wel vooruit gegaan, maar 25 jaar geleden toen ik naar Nederland verhuisde kon ik niet eens een avocado kopen. Gelukkig zijn er nu veel meer toko’s en zijn alle geïmporteerde ingrediënten niet meer zo duur.”
Een maaltijd is geslaagd wanneer Riza zelf tevreden is, maar vooral als haar gasten tevreden zijn. “Het moet goed op smaak zijn en een goed toetje mag zeker niet ontbreken, alhoewel, als je ouder wordt kan je het toetje beter vermijden”, eindigt Riza het gesprek lachend.
