Ecuador is een land in het noordwesten van Zuid-Amerika, dat ongeveer zeven keer groter is dan Nederland. Daniel komt uit Quito, de hoofdstad van Ecuador. Begin dit jaar is hij naar Nederland verhuisd voor de liefde. Het Nederlandse eten vindt hij heerlijk en hij is fan van de oude Hollandse kaas. ‘Dat zwarte snoepje’ (lees: drop) vindt hij maar iets geks. Maar gekke ingrediënten is hij gewend. In Ecuador kunnen ze er ook wat van. Hij vertelt ons over de vreemde maar daardoor unieke en smaakvolle Ecuadoriaanse keuken.
Allereerst vertelt Daniel dat eten een grote plaats in hun cultuur heeft. “De gerechten verschillen wel sterk per regio. In het berggebied worden er bijvoorbeeld veel aardappels gegeten, terwijl aan de kust groene bananen en vis de hoofdingrediënten zijn.” In Ecuador is de lunch de belangrijkste maaltijd van de dag. Daniel: “De lunch is belangrijker dan het diner, waar er soms alleen koffie gedronken wordt. Tijdens de lunch worden vaak meerdere gangen geserveerd.”
“Tijdens de lunch worden vaak meerdere gangen geserveerd.”
Typerend voor de Ecuadoriaanse keuken zijn de, voor ons, vreemde ingrediënten en gerechten. In Ecuador kijken ze niet raar op als er cavia op het menu staat. “Sommige vrienden van mij zijn er gek op”. Daarnaast eten ze in Ecuador vaak de delen van een dier waarvan wij gewend zijn om het weg te gooien. “Een hoop traditionele gerechten bestaan uit gedeelten van dieren die anderen mensen niet willen eten. Deze gewoonte is ontstaan door de Spaanse kolonisatie. Toen Ecuador nog een kolonie van Spanje was, kregen de machthebbende Spanjaarden de goede delen van het dier en aten de Ecuadorianen de gedeelten die overbleven. Daarom is het niet gek als wij bijvoorbeeld een soep eten van een bouillon getrokken uit de organen van een koe.” Het klinkt misschien vreemd, zegt Daniel, maar het is verrassend lekker. Zijn Nederlandse vrouw moest aan het begin ook even wennen aan deze gerechten. “Toen we samen in Ecuador waren, bestelde zij een kippensoep. In de Ecuadoriaanse kippensoep is het gebruikelijk dat er dingen zoals kippenvoeten en botjes in drijven. Haar gezicht vertrok toen het op tafel werd gezet, maar achteraf vond ze het heel erg lekker en veel smaak hebben”.
“Koriander geeft elk gerecht de Ecuadoriaanse smaak, de smaak die voelt als thuis”
Tenslotte vertelt Daniel dat koriander een belangrijk kruid is in de Ecuadoriaanse keuken. “Koriander geeft elk gerecht de Ecuadoriaanse smaak, de smaak die voelt als thuis.” Hij wil meegeven dat koken draait om experimenteren. “Wees niet bang om nieuwe dingen te proberen, geniet van het koken en probeer verschillende smaakcombinaties”. “En... voeg overal waar het kan koriander toe”, zegt hij lachend.
Ik ben ook Ecuadoraans. Idd, hoewel veel mensen als arm kunnen worden beschouwd, is de Ecuadoraanse eetpatroon net zo rijk als zijn cultuur, tradities en sociale structuur. Ecuadorianen eten gemiddeld zes maaltijden per dag en zijn even divers en evenwichtig. Er bestaat echter een zeer laag of bijna geen percentage van de populatie met obesitas of overgewicht.
Ik lees wel eens dit soort artikelen over Ecuadoriaanse keuken, en het eerste dat eruit springt is Cavia. Ik moet zeggen dat ik uit een grote stad kom ( 2.5 miljoen mensen ), en ik heb nog nooit een Cavia gegeten en zelfs nog nooit een Cavia als huisdier gezien.
Cavia eten is een gewoonte uit de Inca-geschiedenis. Het maakt niet per definitie…