Toen we Amrita vroegen om deel te nemen, was ze meteen enthousiast om ons alles te vertellen over de diversiteit van de Indiase keuken. Omdat haar dochter, Ankita, en schoonzus, Anindita, ook hele goede koks zijn, nodigde ze hen ook uit voor het gesprek. We spraken met ze via een videogesprek, aangezien ze alle drie niet in Nederland waren. Ze komen uit West-Bengalen, een staat in de oostelijke regio van India. Amrita woont daar nog steeds, maar Ankita en Anindita wonen momenteel tijdelijk in Washington DC. Ankita werkt daar aan een onderzoek en Anindita is daarheen verhuisd voor het werk van haar man.
Toen we hen vroegen waarvan ze het meest houden in India, waande Anindita zich even in India. Ze vertelt ons dat ze voor het eerst van haar leven weg is uit het land. “Ik moet zeggen dat ik India echt heel erg mis. Het is een extreem bruisend land met alle soorten weersomstandigheden, kleuren en kunst. Het is heel divers. Elke staat heeft een andere cultuur, keuken en zelfs een andere taal. Ik ben opgegroeid met al deze verschillen."
“India is een extreem bruisend land met alle soorten weersomstandigheden, kleuren en kunst.”
Wij vroegen ons af of ze, ondanks deze diversiteit, zich nog steeds verbonden voelen met andere Indiërs. Amrita legt uit dat ze zich zeker verbonden voelen: “In India wordt tegenwoordig steeds meer gemengd. Veel mensen trouwen met mensen uit andere staten. Mijn man komt bijvoorbeeld uit het noorden. Bovendien reizen mensen veel tussen de verschillende steden. Ik moet wel zeggen dat het vroeger behoorlijk geregionaliseerd was, maar nu zie ik steeds meer vermenging van religies en keukens. Bovenal zijn de normen en waarden in bijna elke Indiase familie hetzelfde. "
Ankita voegt eraan toe dat ze overal waar ze gaat naar dezelfde mate van diversiteit probeert te zoeken. Voor haar werk is ze in verschillende landen geweest, maar nergens vond ze zoveel diversiteit als in India. “In andere landen bestaat de werkplek vaak uit mensen met dezelfde achtergrond. Iets wat ik niet gewend ben."
Deze diversiteit komt ook tot uiting in de Indiase eetcultuur. Elke regio heeft zijn eigen keuken. De Noord-Indiase keuken bestaat voornamelijk uit kip, curry's en naanbrood. Dit is de Indiase keuken zoals andere landen hem het best kennen. De keuken in het westen is vergelijkbaar. In het zuiden gebruiken ze veel kruiden, vis en kokos. En in de oostelijke streken, waar Amrita, Ankita en Anindita vandaan komen, eten ze ook veel vis. Omdat West-Bengalen heel dicht bij Bangladesh ligt, is de Bengaalse keuken vergelijkbaar met de keuken in Bangladesh.
Als we hen meer specifiek vragen over de eetcultuur in West-Bengalen, vertellen ze enthousiast dat het in West-Bengalen altijd over eten gaat. Ankita legt uit: "Alles draait om eten. Als we wakker worden weten we al wat we 's avonds gaan eten." Anindita voegt eraan toe: "Voordat we de ene maaltijd eten, beginnen we al over de volgende te praten."Amrita vervolgt: “En we eten nooit fastfood, maar altijd drie goede maaltijden. "En natuurlijk snacks!”, vult Ankita aan. Ze schatten dat ze minstens drie tot vier uur per dag aan de eettafel zitten. Het ontbijt kan uit slechts één gang bestaan, maar hun lunch en diner bestaan altijd uit minimaal drie gangen.
“Alles draait om eten. Als we wakker worden weten we al wat we 's avonds gaan eten."
Ten slotte vragen we hen wat hun favoriete Indiase gerecht is. Maar alle drie kunnen ze deze vraag niet beantwoorden. Amrita zucht, denkend aan al het goede Indiase eten: "Er zijn er zoveel, ik kan niet kiezen!" Ook Ankita vindt deze vraag niet te beantwoorden. “Eigenlijk kan ik geen favoriet gerecht hebben. Omdat mijn ouders uit verschillende Indiase regio's komen, zou het voelen alsof ik tussen twee culturen moet kiezen."
