Chary komt uit Malaga, in het zuiden van Spanje, en woont sinds 23 jaar in Nederland. Ze heeft haar man leren kennen in een strandtent dichtbij Torremolinos, een populaire bestemming voor de Nederlandse vakantieganger. Ze wilden daar samen met een vriendin voor de eerste keer saté eten in een Nederlands restaurant, toen ze haar man ontmoette die daar met een vriend op vakantie was. Deze man was voor haar de reden om het warme Spanje te verruilen voor het koude Nederland.
In het begin vond ze deze switch erg moeilijk. Ze miste de zon, haar familie, het buitenleven, en bovenal het vele eten. Daarnaast vond ze het contact met mensen in Nederland afstandelijker. Spanjaarden zijn veel meer van het knuffelen en kussen. In Spanje vraag je bijvoorbeeld ook niet of je langs mag komen maar ga je gewoon. Maar door haar dochter en het contact met de moeders op het schoolplein en bij de tennisclub integreerde ze steeds meer en voelt ze zich nu helemaal thuis in Nederland.
"In Spanje vraag je niet of je langs mag komen maar ga je gewoon."
Ook het Nederlandse eten was iets waar ze aan moest wennen. Maar doordat ze een keer per week bij haar schoonmoeder ging eten, die volgens haar man het allerbeste kan koken, begon ze de Nederlandse keuken steeds meer te waarderen. Waar ze het eerst maar saai vond, kan ze nu de zuurkool, boerenkool en andijvie juist heel erg waarderen. “Het is zo lekker makkelijk!”
Wat Chary ook meteen opviel was dat Nederlanders veel zuiniger boodschappen doen. Ze vertelt: “In Spanje ga je naar de supermarkt en koop je kilo’s aardappelen, groenten en fruit, terwijl in Nederland mensen bijvoorbeeld twee appels, één banaan, drie peren kopen. Ik dacht: zijn de mensen hier arm? Maar dat bleek gewoon de manier van boodschappen doen te zijn.” Zij denkt dat dit vooral komt doordat in Spanje altijd voor heel veel mensen wordt gekookt. Beter te veel dan te weinig. Iets vergelijkbaars viel haar op toen ze voor het eerst op visite kwam bij een Nederlands gezin. Haar schoonmoeder bereidde haar van tevoren voor dat ze niet zomaar een tweede koekje moest pakken omdat dat onbeleefd is. “Dat vond ik zo gek, in Spanje zou dit nooit gebeuren. Daar staat de hele tafel vol en pak je gewoon wat je wil”, zegt Chary, nog steeds een beetje verbaasd. Maar na 23 jaar is ze helemaal ingeburgerd en kookt ze nu ook voor drie of vier mensen en pakt ze netjes één koekje als ze bij iemand op bezoek gaat.
Het koken heeft zij geleerd van haar oma. Ze leerde dan voornamelijk Spaanse gerechten, omdat in Spanje eigenlijk vooral Spaans wordt gegeten. “Nederlanders staan veel meer open voor andere culturen dan de Spanjaarden. Dit komt ook omdat mijn generatie en de generaties daarvoor slecht Engels kunnen. De jeugd van tegenwoordig kan dat veel beter,” legt Chary uit. Ook is de hoge mate van toerisme in Spanje iets meer van de laatste decennia. Zelf houdt ze wel van deze andere keukens.
“Nederlanders staan veel meer open voor andere culturen dan de Spanjaarden.”
Toen we vroegen naar aanraders voor goede authentieke Spaanse restaurants in Nederland, reageerde Chary dat ze deze helaas zelf ook nog niet gevonden had. Mochten jullie een aanrader hebben, dan horen we het graag!
