Daniela komt oorspronkelijk uit Mexico-stad. Drie jaar geleden verhuisde ze voor haar master naar Nijmegen. Momenteel is ze bezig met promoveren. Hoewel ze veel van haar geboorteland houdt, is ze voorlopig niet van plan om terug te gaan naar Mexico. De Nederlandse cultuur heeft ze omarmd en ze heeft hier zelfs net een huis gekocht. We vragen haar naar haar herinneringen aan Mexico en de grootste misvattingen over het Mexicaanse eten.
Als we vragen aan Daniela wat ze het leukst vindt aan de Mexicaanse eetcultuur vertelt ze ons dat ze mooie herinneringen heeft aan de zondagen in Mexico, wanneer de familie bij elkaar kwam. “Iedereen deed altijd heel veel moeite om maaltijden te bereiden en dan aten we de hele dag. Ik herinner me dat mijn oma de hele dag kookte en er dol op was om ons te voeden. Maar het beste was nog wel de ‘sobremesa’. Zo noemen we in Mexico de tijd na het eten waarin je urenlang natafelt en met elkaar praat.”
“Sobremesa is de tijd na het eten waarin je urenlang natafelt en met elkaar praat”
Na de vraag hoe de Mexicaanse eetcultuur verschilt van de Nederlandse eetcultuur, begon ze te lachen. “Ik merk dit verschil vooral wanneer mensen mij uitnodigen. Automatisch reageer ik altijd met de vraag: ‘Wat voor eten wil je dat ik klaarmaak?’. Maar dat is blijkbaar niet echt gebruikelijk in Nederland. Hier krijg je achteraf een Tikkie. Ik moet eerlijk zeggen dat ik dit nu zelf ook doe, maar ik moest er echt aan wennen.” Ze vertelde ons ook dat als ze iets vieren in Mexico, bijvoorbeeld een verjaardag, ze dit dan vaak met veel mensen vieren. Als ze uitgenodigd worden vragen mensen direct wat ze kunnen meenemen. Een aantal mensen bereidt dan een hoofdgerecht, iemand anders maakt een salade, een ander kookt soep, enzovoort. Bovendien vier je je verjaardag niet alleen tijdens het diner of tijdens de lunch, maar duurt dit altijd de hele dag. Je weet nooit hoe laat mensen komen.” Momenteel ziet Daniela haar leven over het algemeen als een mix van zowel de Nederlandse als Mexicaanse cultuur. Met haar Nederlandse vrienden communiceert ze op een Nederlandse manier en met haar Latino vrienden communiceert ze op een Latino manier. Of zoals Daniela het zei: “Het is eigenlijk het beste van twee werelden.”
Het Mexicaanse eten staat bekend als zwaar. “We hebben een heel zwaar ontbijt, een hele zware lunch en een heel zwaar diner. En natuurlijk horen overal pittige pepers bij!” legt Daniela uit. Ze vertelt dat ze, toen ze net haar Nederlandse vriend had leren kennen, erachter kwam dat hij alleen peper en zout gebruikte. Dat vond ze heel raar, dus ze zorgde er meteen voor dat hij een grote voorraad kruiden thuis had staan. Echter biecht ze op dat ze de Nederlandse keuken heerlijk vindt. “Maar persoonlijk heb ik een stamppot wel liever met meer kruiden”. Ze geeft ons de tip om de uien en wortelen eerst te karamelliseren voordat je ze toevoegt aan de stamppot. Op deze manier krijgt de stamppot veel meer smaak.
Vrienden die niet uit Mexico komen, vertellen Daniela vaak dat ze heerlijk Mexicaans hebben gegeten, namelijk burrito’s. Ze maakt ons duidelijk dat dit absoluut geen Mexicaans is, maar TexMex. “TexMex zijn de gecombineerde maaltijden van de Amerikaanse en Mexicaanse keuken. Het is niet dat we geen burrito's eten in Mexico. Het is zelfs heel gebruikelijk bij de grens van Mexico en de VS, maar mensen denken vaak dat burrito's het enige is dat we eten. Oh, en harde taco's... die breken echt mijn hart. Dat is typisch iets uit de VS.”
Nu zijn we in de war. Maar wat zijn dan de echte taco's? En wat is het verschil met tortilla's? Daniela legt uit: “De tortilla is een hoofdingrediënt. Je kunt het vergelijken met een boterham waar je veel andere dingen mee kunt maken, je basis. Als je er vervolgens dan iets in stopt, is het een taco. Als je ze in een pan bakt, is het een quesadilla. Als je ze oprolt en er saus bovenop doet, is het een enchilada. Als je ze in stukjes snijdt en bakt, noem je het totopos, enzovoort. Met hetzelfde ingrediënt kun je dus oneindig veel gerechten maken, maar het smaakt allemaal anders.”
“Harde taco’s…, die breken echt mijn hart.”
Tenslotte vertelt ze ons dat ze het heel leuk vindt om in Nederland te wonen, hoewel ze Mexico af en toe wel mist. In het begin was het moeilijk vanwege de grote culturele verschillen. Ze worstelde vooral met hoe direct Nederlanders zijn. “Ik denk niet dat directheid iets slechts is. Soms is het juist heel goed en effectief om gewoon te zeggen wat je wilt zeggen, maar ik moest er wel aan wennen.” Ze gelooft dat het niet realistisch is om te denken dat je je Mexicaanse leven hier kan nabootsen. Ze moest dus echt opnieuw beginnen en haar eigen leven hier opbouwen op een manier die in Nederland goed te doen is. Maar ze geniet in Nederland echt van haar tijd en is niet van plan terug te gaan naar Mexico. Natuurlijk zal ze tijdens vakanties haar geboorteland nog vaak gaan bezoeken.
Benieuwd naar het authentieke recept achter dit verhaal? Klik op de foto voor Daniela's recept voor Tinga Tostada's.
